…
Merhaba dedi ayaklarına dolaşan bir telaş
ile!
‘’Merhaba’’…
Tanışıyorduk;
Aylardan aralık ve içimi üşüten bir Perşembe günü!
‘’Merhaba’’ dedi içime çarpan dalgalar ile,
Sert ama kafiyesi kalbime oturmuş şiirler
gibi;
‘’Merhaba’’ dedi, ‘’merhaba’’…
Sonu olmayan bir sondu ellerinin ellerime
merhabası!
Karı yağdıran bir duaydı belki de bilmiyorum,
Aylak bakışlarımın yere düştüğü yerde!
Koşar adım gelişlerin vardı,
Maviye çalan bir makyajın,
Ya da ben maviye bürümüştüm seni o gün
bilmiyorum!
Perşembeydi;
Ve şaşkınlığım avuçlarıma düşerken;
‘’Merhaba’’ dedi, gözbebeklerimi öperek ‘’merhaba’’…
Nasıl bir gelişti bu;
Ya da nasıl bir çalıp gitmekti akılımı
oracıkta ayaküstü!
Anlamadım, anlatamadım;
Bocaladım kaldım, dizlerim benden habersiz,
Saçlarımda mevsimin asabi rüzgarı!
Kalbimin üstünde dans eden bakışların,
Gülüşleri güzelliklere bulanmış kadın!
Aylardan aralıktı;
İsmini ismime demirleyen bir eda ile;
‘’Merhaba dedi, ‘’merhaba’’…
Usul usul yürüdüm sonra…
Ne kadar yürüdüm bilmiyorum,
Bilmediğim her yer tanıdıktı o an bana!
‘’Merhaba’’ dedi gitti;
Kısa gibi görünen en uzun bakışımı bıraktım
oracıkta…
‘’Merhaba’’ dedi;
‘Hayatıma hoş geldin’ der gibi, ‘’merhaba’’
Tanışmıştık!
Hayatına hoş geldiğim kadın;
Kalemime yeni şiirler sürükleyerek;
‘’Merhaba’’ dedi ‘’merhaba’’
Yavaşça öptüm gözlerinden, haberi yoktu!
Ben geldim hayatına,
Ben geldim kalbinin dolaştığı diyarlara,
Ben geldim gözlerinde gözlerimi bulmaya dedim
duymadı!
‘’Merhaba’’ dedi ve sustu,
Kaçamak bakışlarımdan başka bir şey bırakmadı
bana!
Ay kaçıyordu, ben tutuşuyordum bir daha!
Konuşur gibi susarak,
Gözlerindeki gözlerime bakarak,
Ve öperek bütün talihsizliklerinden,
Dedim ki;
Sana da ‘’merhaba’’ gülüşleri gönlümü öpen
kadın;
Sana da ‘’merhaba’’…